Motosiklet; bir keyiftir, yaşam biçimidir… En önemlisi özgürlüktür… Makine ve insan kaynaşmasının
en güzel örneğidir… Tek bilek tek yürek gibi de düşünebilirsiniz aslında… Peki ya iki
yürek olarak hiç düşündünüz mü?
Pek çok motorcu arkadaşımın haklı olarak sorumluluğunu
almak istemediği artçılardan bahsediyorum…
Artçı olmak ayrı bir erdemdir, artçı almak ise ayrı bir
tecrübe ve eğitim gerektirir… Bunları bir araya getirdiğiniz
zaman motosikletle yaşamanın çok ama çok ayrı bir tadı
oluyor…
Üyesi olduğum birçok motosiklet sitelerinde artçı taşımayla
ilgili, hem sürücü, hem de yolcusu hakkında çok güzel bilgi
paylaşımları var. Burada sizlere bunları tekrar etmeyeceğim.
Sadece bir güzelliği, heyecanı paylaşmanın verdiği hazzı,
mutluluğu kendi duyumsadığım kadarıyla aktarmaya çalışacağım…
Bu sene kendi çapımda bir festivale katılım rekoru kırdım.
Bunları da çok sevgili artçımla beraber yaşadım. Belki de bunun
için bana daha zevkli geldi bütün festivaller…
Beş yılı bitirdiğim motosiklet geçmişimin en güzel anlarını
artçımla paylaştığım geziler oluşturuyor. Bu güzelliği ve paylaşımı
tüm motosiklet sevdalısı çiftler için önemle tavsiye
ederim. Yola çıkarken daha bir hevesli çıkıyorsun. Bir mola
vermen gerektiğinde; geçtiğin gördüğün yerleri kısacık sohbetlerle
tekrar zihnine kazıyorsun. Senin yola adapte olduğun
anlarda kaçırdığın görsellikleri senin yerine tespit eden
bir yol arkadaşının olması çok hoş…
“Artçı” dediğimiz zaman sadece arkamızda taşıdığımız bir
kişi olarak düşünmememiz gerek… O kişi çok sevdiğimiz bir
aile ferdi veya bir dostumuz olabilir. Onunla sıkı fıkı olarak
kaç km yol yapacağımızı, onunla olan samimiyetimiz ölçüsünde
belirleriz. Mesela ben artçımla bir ömür giderim, yolum
nereye giderse gitsin…
Artçı; bir yol arkadaşıdır, bir co-pilottur, yeri geldiğinde bir
kameraman, bir fotoğrafçıdır. Senin sırtını dayadığın bir destektir.
Motorcu dostlarımın içinde ailesini artçı olarak almaya çekinen
tanıdığım kişiler var, aynı şekilde artçı olmak istemeyenleri
de saymak lazım… Kısa gezilerle, yukarıda bahsettiğim
motosiklet sitelerinin bilgi paylaşım bölümlerindeki yazıları
okuyup uygulayarak bu gereksiz problemi beraberce aşabilirler.
Unutmayın her şeyin başı eğitimdir.
Motosiklete sevdalanan bir yürek, kendisiyle aynı tempoda
çarpan bir başka yürekle, neden tek bir beden olmasın
bu güzel makinenin üzerinde. Eğer çok gereksiz bir tasarım
olsaydı, motosikletleri tek kişinin oturacağı şekilde tasarlanırdı.
Motosiklet bir sevdadır, üzerinde bir değil iki sevdalı olmak
onun değerini ve saygınlığını arttırır. Gelin korkuları bir kenara
bırakın ve bir yerden başlayın sevdiğinizle yolların keyfini
çıkarmaya…
Kişisel çabamla çok fazla dostumu arkamda gezdirip, korkularını
yenmelerine vesile oldum. Bu benim mütevazı gururum.
Aynı duyguyu sizlerinde paylaşması için bu satırları
içimden geldiği gibi yazdım. Teknik bir yazı, bilimsel bir makale
değil, sadece aranızdan bir motorcu olarak duygularımı
paylaştım…
Kazasız belasız sürüşler dilerim, varsa artçınızla!...